Αναμφίβολα η πρωτοβουλία του Δραμινού ευεργέτη Άρη Θεοδωρίδη να δωρίσει στην Δράμα την κατασκευή ενός μεγάλου αθλητικού – πολιτιστικού κέντρου, δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, είναι αξιέπαινη.
Δύσκολα βρίσκεις στην Ελλάδα τέτοιους ανθρώπους και εξίσου δύσκολα υλοποιούνται – χωρίς την συνδρομή της πολιτείας – τέτοια μεγάλα έργα.
Αλλά …
«Τι αλλά… μας χαρίζει άλογο και εμείς κοιτάμε τα δόντια;» θα μπορούσε κάποιος να σχολιάσει το … αλλά.
Καλό είναι να γνωρίζουμε κάποια πράγματα για να μην αιθεροβατούμε.
Το ενοίκιο του χώρου που θα κατασκευαστεί το έργο(παρεμπιπτόντως είναι το στρατόπεδο – πρώην αποθήκες πυρομαχικών) θα το πληρώνει ο Δήμος Δράμας. Και το ποσό δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητο.
60.000 ευρώ ετησίως μετά τα πρώτα χρόνια. Για 30 χρόνια με δυνατότητα να συνεχίσουμε την σύμβαση για άλλα 20.
Ο Δήμος Δράμας θα αναλάβει και την συντήρηση των χώρων. Και δεν μιλάμε για ποσά των 1.000 ή 2.000 ευρώ τον μήνα αλλά πολύ – πάρα πολύ – περισσότερα.
Όπως καταλαβαίνεται, οι οικονομικές δυνατότητες του Δήμου με βάση τον προϋπολογισμό του, δεν του παρέχουν την ευχέρεια να λειτουργεί το κτίριο, παρέχοντας το, δωρεάν στους πολίτες.
Λογικό είναι να οριστεί τίμημα για τις παρεχόμενες υπηρεσίες είτε για τους πολίτες είτε για τους φορείς που θα το χρησιμοποιούν.
Και επειδή τα έξοδα θα είναι πολλά, το τίμημα θα είναι ανάλογο.
Δεν τα αναφέρω αυτά γιατί διαφωνώ με το έργο.
Απλά εκτιμώ ότι το Δημοτικό Συμβούλιο Δράμας πρέπει να αναλύσει όλες τις παραμέτρους διεξοδικά, προκειμένου αυτός ο υπέροχος χώρος(όταν με το καλό ολοκληρωθεί)να μην εξελιχθεί σε «γάγγραινα» για τον Δήμο αλλά σε στολίδι και χώρο που θα εξυπηρετεί τις πραγματικές ανάγκες της τοπικής κοινωνίας.