Τα κατάφερε τελικά ο Δραμινός αθλητής μεγάλων αποστάσεων Μάριος Γιαννάκου και τερμάτισε τον άθλο των 500 χιλιομέτρων στην Αρκτική.
Εξαντλημένος, αλλά παράλληλα συγκινημένος στον τερματισμό αφιέρωσε την προσπάθεια του στην Ελλάδα και τους Έλληνες.
Ο Έλληνας αθλητής με τον Αμερικανό συναθλητή του, Russ Reinbolt, ξεκίνησαν την προσπάθειά τους πριν από οκτώ μέρες, αντιμετώπισαν αντίξοες συνθήκες, ωστόσο κατάφεραν να επιτύχουν το στόχο τους και να τερματίσουν τον Lapland Arctic Ultra, που αποτελεί δίχως αμφιβολία έναν από τους δυσκολότερους αγώνες του κόσμου.
Έχοντας ταλαιπωρηθεί πολύ από το κρύο, την υποθερμία, τον πόνο σε όλο το σώμα του, αλλά και τις πληγές στα πόδια, ο Μάριος κατάφερε να ξεπεράσει όλες τις δυσκολίες και να τερματίσει συγκινημένος και αγκαλιασμένος με την ελληνική σημαία.
Αναφέρει χαρακτηριστικά στην σελίδα του fb:
Πρώτη φορά στην ζωή μου ένιωσα την ψυχή μου να βγαίνει έξω από το σώμα μου. Υπήρξε ένα σημείο του αγώνα όπου για να συνεχίσω την προσπάθεια έπρεπε να πείσω τον εαυτό μου να μην σκέφτεται σαν άνθρωπος.
Σαν άνθρωπος που πονάει, κλαίει, απογοητεύεται και υποφέρει.Έπρεπε να εξαλείψω κάθε αδυναμία.
Πολλές φορές τα κατάφερνα και άλλες φορές ερχόταν η σωματική και κυρίως η εσωτερική συντριβή από την οποία δε μπορεί να ξεφύγει κανείς. Όλα κυλούσαν πολύ αργά εκεί έξω, μαρτυρικά αργά. Είδα αθλητές να καταρρέουν, είδα εμένα να καταρρέω και να προσπαθώ να πιαστώ από κάπου. Το έλκηθρο ένιωθα να μου ξεριζώνει την πλάτη κάθε μέρα λίγο λίγο και οι υποθερμίες μέσα στον αγώνα αμέτρητες. Τρόμαξα όταν κατάλαβα τί μπορεί να αντέξει ένας άνθρωπος.
Το μεγαλύτερο βάρος το είχε η ελληνική σημαία
Με ρωτάτε ποσό βαρύ ήταν το έλκηθρο. Το μεγαλύτερο βάρος το είχε η ελληνική σημαία η οποία αποτέλεσε μαζί με τα δικά σας μηνύματα το μεγαλύτερο κίνητρο για να συνεχίζω.
Θέλω να ξέρετε ότι το καταφέραμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ.
Μην επιτρέψετε σε κανέναν να σας πει ποτέ ότι δε μπορείτε να καταφέρετε κάτι γιατί είστε φτιαγμένοι για να καταφέρνετε τα ΠΑΝΤΑ.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους ήσασταν δίπλα μου πριν και κατά την διάρκεια του αγώνα και όλους εσάς που μου δίνατε τόση αγάπη και δύναμη μέσα από τα μηνύματα σας
Ευχαριστώ όσους δε πίστεψαν σε μένα, μου έμαθαν να μετακινώ βουνά, ευχαριστώ όσους πίστεψαν σε μένα που με βοήθησαν να τα ανεβαίνω.
Αφιερώνω την προσπάθεια αυτή σε όλη την Ελλάδα και στους Έλληνες