Κοινωνία

Ο Δήμος Δράμας, η εξέδρα, το κόκκινο χαλί και τα πανό του … Γκρούεζα

Να ξεκαθαρίσω εξ αρχής ότι τα γραφόμενα μου δεν αποτελούν μομφή στο Μητροπολίτη, τον οποίο τιμώ και αποδέχομαι ως εκπρόσωπο ενός  εκ των σημαντικότερων  θεσμών της Ελληνικής κοινωνίας. Ούτε προσπάθεια απαξίωσης ή υποβάθμισης των εκδηλώσεων αγάπης των πιστών, κατα την υποδοχή και ενθρόνισή του.

Εξάλλου, ανεξαρτήτως της θρησκευτικής ταυτότητας του καθενός από εμάς, δεν χωρά αμφισβήτηση το γεγονός ότι στην χώρα μας, η Ορθόδοξη Χριστιανική θρησκεία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την Ελληνική κοινωνία και το κράτος, με ουσιαστικές προεκτάσεις στην θεσμική του οργάνωση.

Τα γραφόμενα μου, αφορούν στον τρόπο με τον οποίο οργάνωσε ο Δήμος Δράμας την υποδοχή του νέου Μητροπολίτη και την διαχείριση χρημάτων των Δραμινών πολιτών, σε ενέργειες και δράσεις που δεν συνάδουν ούτε με την αισθητική της κοινωνίας μας ούτε με τις αξίες και τις αρχές της εκκλησίας.

Κι αν κάποιος εύκολα θα έλεγε: έλα μωρέ για 15.000 ευρώ γίνεται ο λόγος αυτός, του απαντάμε όλοι εμείς που έχουμε διαφορετική άποψη ότι το ζήτημα είναι πρωτίστως ηθικό και ιδεολογικό.

Δευτερευόντως όμως θα του λέγαμε ότι τα χρήματα αυτά είναι αρκετά για να λύσουν προβλήματα επιβίωσης κάποιων οικογενειών και συνανθρώπων μας ή να διευθετήσουν μερικές από τις μικρές ή μεγάλες υποθέσεις του Δήμου.

15.000 ευρώ εκ των οποίων:

1.500 ευρώ αφορούν στην ενοικίαση μιας εξέδρας 100 τετραγωνικών  μέτρων

για να παρακολουθούν «αφ υψηλού» οι προσκεκλημένοι Μητροπολίτες και οι λοιποί καλεσμένοι, την τελετή υποδοχής.

Πρόκειται για την δεύτερη εξέδρα γιατί η εξέδρα στην οποία έγινε η τελετή της υποδοχής, είναι του Δήμου και φυσικά στήθηκε … χωρίς χρήματα.

Μα κανείς δεν βρέθηκε να εξηγήσει στους οργανωτές, ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι πνευματικοί, αφιερωμένοι στην προσευχή και την διακονία; Δεν είναι τραγουδιστές ή ηθοποιοί, τους οποίους ο κόσμος επιθυμεί να βλέπει στη σκηνή και να τους χειροκροτεί.

Ότι θεμελιώδης αρχή του Χριστιανισμού είναι η ισότητα όλων των ανθρώπων;

Ότι οι επίσκοποι δεν είναι  μια ανώτερη κατηγορία πιστών  αλλά  ανήκουν στο λαό του Θεού και είναι ισότιμα μέλη του;

Ότι η ιδιαίτερη συμπεριφορά απέναντι τους, δεν συνάδει με τις  αρχές της εκκλησίας μας, προκαλεί τους πιστούς και φέρνει σε δυσχερή θέση τους ίδιους τους Διακόνους της;

3.500 την αγορά ενός κόκκινου πολιεστερικού χαλιού 150 μέτρων, πάχους πέλους: 2mm,

Ναι καλά διαβάσατε!!!

Πλεονασμός, υπερβολή, σπατάλη, πρόκληση.

Η εκτίμηση σε ένα πρόσωπο δεν μετριέται από το μήκος ή το πέλμα ενός χαλιού, που όταν τελειώσει η τελετή, θα παραχωθεί σε μια αποθήκη του Δήμου, για να πεταχτεί – το πιθανότερο – μετά από κάποια χρόνια.

496 ευρώ για κάποιες γλάστρες με χρυσάνθεμα και δάφνες

Μάλλον δεν γνωρίζουν οι διοργανωτές ότι για τέτοιες περιστάσεις υπάρχουν εταιρείες που νοικιάζουν λουλούδια σε πολύ χαμηλότερη τιμή.

1.488 ευρώ για έξι πανό

Το κίτς σε όλο του το μεγαλείο!!!

Προφανώς, ο έχων την ιδέα της δημιουργίας και τοποθέτησης  πανό, λίγες ημέρες πριν, παρακολούθησε την γνωστή ταινία του παλιού Ελληνικού κινηματογράφου «Υπάρχει και φιλότιμο», με τον Κωνσταντάρα στον ρόλο του Μαυρογιαλούρου.

Μητροπολίτη υποδεχτήκαμε, όχι υπουργό στη δεκαετία του 1950.

Που είσαι Παπαγιαννόπουλε να δεις και να θαυμάσεις τον σύγχρονο Γκρούεζα της Δράμας…

Όσο δε για τα συνθήματα στα πανό… ουδέν σχόλιο!!!

«Ευλογημένος ο ερχόμενος».

Μάλλον ο εμπνευστής του, δεν γνώριζε ότι πρωτοακούστηκε από τον λαό, κατά την είσοδο του Ιησού Χριστού στην Ιερουσαλήμ «επί πώλου όνου». Την είσοδο του μαρτυρίου Του, στην επίγεια ζωή Του.

3.000 ευρώ για ένα γεύμα 120 ατόμων και 5.000 για την αγορά αναμνηστικών

Στις δεξιώσεις και σε όλες τις εκδηλώσεις προς τιμήν πνευματικών ανθρώπων και ιδιαιτέρως επισκόπων, η διοργανώτρια αρχή οφείλει να είναι ιδιαίτερα προσεχτική στις επιλογές της και να μην προκαλεί τους πολίτες, οι οποίοι την περίοδο αυτή αντιμετωπίζουν – εκτός όλων των άλλων – και τεράστια οικονομικά προβλήματα.

Εντάξει, ο δείπνος ήταν νηστίσιμος αλλά ο σολομός δεν είναι και το φθηνότερο ψάρι της αγοράς.

Ε, τι θα τρωγαν τα επίσημα προσώπατα; που λέει και ένας φίλος μου πολιτικός

Σαρδέλα και καλαμαράκια; Αυτά είναι για την πλέμπα, τον λαό.

Όπως και τα αναμνηστικά: χάρτινα για το λαό … σημαντικής αξίας και ακριβά, για τους επισήμους. Όλα ίσα κι όμοια, δεν γίνεται;

Οι ισορροπίες  σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις είναι εξαιρετικά λεπτές και πολύ εύκολα διαταράσσονται από ενέργειες ανθρώπων, που είτε δεν έχουν την απαραίτητη γνώση και κουλτούρα είτε λειτουργούν και συμπεριφέρονται όχι με γνώμονα το συμφέρον των φορέων που υπηρετούν, αλλά ιδιοτελείς σκοπούς.

Ελπίζω στην δική μας περίπτωση να ισχύει η πρώτη εκδοχή!!!

Καλωσορίσατε Σεβασμιότατε.

Έτσι λιτά, απέριττα, όπως ταιριάζει σε έναν πνευματικό άνθρωπο και ταπεινό ποιμενάρχη

Άρης Γκέρτας